Hulde aan Henri BARTOLI

Georganiseerd door het Franse Centrum van SEC

onder leiding van Dominique Leroy

zaterdag 2 oktober 2010

Als het leven van Henri Bartoli een opeenvolging van veelvoudige en concrete verplichtingen was, wil deze „hulde“ intact zijn herinnering en getuigenissen van vrienden nieuw leven blazen en houden die door hem een volledigheidsgevolg in hun eigen leven hebben gevoeld.

Deze getuigenissen van erkenning en bewondering vermelden zijn moed, van de nauwkeurigheid van zijn geest en zijn menselijke aanloop. Kwaliteiten veroorzaakten, tussen hem en zijn gesprekspartner, de geboorte van een wederzijdse vrijheid dat men zelden derhalve vaststelt dat het erom gaat de tegenstrijdigheden op te lossen inherent aan het universitaire leven, burger, associatief of politiek. Van bestand tegen gelovend, door via de militant te gaan, „de onthulling“ van zijn mensheid begeleid door „de verwachting“, bleef zijzelf die door gunstige predispositie en een wil zonder fout wordt onderhouden.

In zijn betrekkingen met de studenten, vermeed hij elke nabijheid en verkoos het lange onderhoud dat de tijd liet om de persoonlijke band te verdiepen. Was tegenover de onrechtvaardigheden die zich voor zijn ogen hadden kunnen plegen, had hij de slachtoffers geholpen „omdat het dan het te doen ding (…). Er is niet nul bijzondere roem aan dat“. Op algemene wijze, was zijn optimisme duidelijk en hij kon schrijven : „chaos van onze levens moet plotseling verschijnen een indelingswil van een wereld die niet reeds, maar wordt gedaan om te doen, een radicale oprichtingseis“.

Henri Bartoli heeft onverzettelijke waarden maar zonder spanning kunnen verdedigen geen enkel. Dat wat door een gelijk en zeker karakter van zichzelf verklaard kan worden, doet van verdraagzaamheid en de constante weigering om te veroordelen of om te oordelen. Hij kende aan de cultuur eveneens een bevoorrechte functie toe : „de cultuur bestaat daarin om, zonder onderbreking, een inspanning op het gebied van universele kerkgemeenschap te verrichten en voort te zetten. Zijn diepste probleem is die van de oprichting door wij zelf van onze mensheid, van de implementatie voor iedereen, concreet, van het recht om man“ te zijn.

DE INHOUDSTAFEL :

Openingstoespraak door Professeur Jean-Claude Colliard, Voorzitter van de Universiteit Parijs I Pantheon de Sorbonne.

Overschrijven, vanaf een videoregistratie van Henri Bartoli, van zijn interview op „het Verzoek aan de jongerengeneraties“ dat bij de Herdenking van 60 wordt gelanceerd, ème verjaardag van het programma van de Nationale Raad van de Weerstand, op 8 maart 2004. De video kan op Google op het volgende adres geraadpleegd worden :

< Henri bartoli Forrest gump54 LePost.fr >

Ter ere van onze vriend Henri Bartoli : toespraak van Marcel David (overleden op 18 oktober 2011), eminente leraar van de Universiteit Parijs I Pantheon de Sorbonne, aan de begrafenissen van Henri Bartoli (Montmélian, 7 oktober 2008)

Lezing door Pierre Vormus, lid van de Europese Samenleving van Cultuur, van de toespraak die door Henri Bartoli bij de overhandiging van de medaille van net onder de Volkeren worden gehouden (Parijs, 9 juni 1999).

Michelle Campagnolo Bouvier (overleden op 13 april 2011), de internationale Secretaris-generaal van de Europese Samenleving van Cultuur : Henri Bartoli aan de Europese Samenleving van Cultuur : een gelovend kritisch

Guy Coq, de Voorzitter van de Vereniging van de Vrienden van Emmanuel Mounier : Henri Bartoli in weg met Mounier

De video Henri Bertoli :

Alle video’s | Het Franse centrum | Wie zijn wij ? | Startpagina