Bericht van San Servolo
De traditie en de innovatie hebben bijgedragen opdat de statutaire voltallige zitting van de Europese Samenleving van Cultuur goed in Venetië, maar in een nieuwe plaats plaatsvindt met name in een volledig hersteld eiland, gemaakt functioneel en werkend. Dat van 31 maart tot 3 april 2005. Deze zitting werd onder de hoge auspiciën van de President van de Republiek Italienne, onder de auspicisen van de Regio Vénétie, van de Provincie en de Gemeente van Venetië geplaatst ; zij werd in samenwerking met Venice Internationaal University en San Servolo Servizi georganiseerd.
De plichten van de politiek van de cultuur die naar een groot vraagstuk van de actualiteit worden verwezen, hebben de werkzaamheden temidden van de Instelling geplaatst, waar de dialektiek tussen het Europese idee en het Europese worden fundamenteel en waar binnen zij heeft geplaatst zich volgens een samenhang is die terecht de aandacht op wordt gevestigd op. Deze dialektiek, immers, bevindt zich in een afstammingsverslag op alle momenten van het vervulde traject, met de spanning naar de meer oorspronkelijke uitdrukking van het ideale van Europa.
In deze omstandigheid, onder de titel „van de Europese Unie aan de unie van de Europeanen“, werd het woord aldus bepaald : Van alle horizonnen van S.E.C laten samenvloeien., Amerika begrepen, kennis en meningen over de stand van de Vennootschappen ten opzichte van de institutionele vorm van de Europese Unie gaat die die zich structureert en zich vertakkend ; de maatregel van de grote veroorzaakte verwachtingen, maar ook van het verschil proberen te treffen dat tussen deze twee werkelijkheid bestaat. Vooral echter, het kritische en bevestigende bewustzijn van „européanité“ als ontdaan van van bijkomstige belangen vernieuwen ; in deze richting de taak van de cultuur, die is dit bewustzijn actief te maken aanwezig en, in de overtuiging versterken dat het van daar is dat zal kunnen toenemen de institutionele bouw die het best aan de eisen van de geschiedenis, vandaag en morgen beantwoordt.
Geplaatst in I „orde, derhalve, van de politiek van de cultuur, hebben de werkzaamheden gedragen om de discussie tegen te houden en te verdiepen, aldus qu“ om de inspanningen te oriënteren volgens de volgende lijnen :
Zonder de unie van de wil van de volkeren, zullen de Europese volkeren niet erin slagen om zich in de gemeenschappelijke instellingen te verzamelen en om een efficiënt beleid te produceren. Dat veronderstelt dat de uitdagingen zijn aangenomen die daarin bestaan om een democratisch tekort te compenseren, om de ethische merken van de democratie bij te werken, om aan de bond volkeren op te voeden.
Het vraagstuk van de vereniging stellen op het gebied van de personen is belangrijkst. Want als de erkenning van de gemeenschappelijke waarden, waar op het Europese burgerschap baseren, aanwezig in de teksten van de Gemeenschap is, wacht een echt identitaire bewustzijn op zijn maïeutique. Het is daar een taak van de cultuur. Een vorm van de Europese identiteit kan zijn symbolen in Prométhée, Périclès, Socrate en Antigone vinden. Zij vat zich in de bewering van de vrijheid en gelijkheid van de menselijke wezens samen. Opdat het gevoel van lidmaatschap de kracht van een positieve visie heeft die de toekomst betreft, moet hij via een hereniging van de historische geheugens gaan. Het gaat om een plicht van het heden, om zonder onderbreking voort te zetten, de aanhoudende diepte van de psychische structuren beseffend die door de nationale Staat worden gesmeed. De bouw van Europa dat geen minimaliste is, maar gedaan Europeanen, zou zijn tijd, degenen van het morele leven niet kunnen forceren, die verschillend daarvan van het economische leven zijn.
De dergelijke oprichting zonder leemtes, dergelijke ontwikkeling zonder kortere wegen noemt een nieuwe aanpak in alle studiegebieden. In dit geval werden vermeld : het vraagstuk van de talen waar het gaat erom de voogdij van de idiomen en de eisen van de mededeling in evenwicht te brengen ; het belang van de lezing en de bibliotheken tegenover het magmatique aanbod van Internet ; de noodzaak van een sprong van kwaliteit in de coördinatie tussen de universiteiten, want vandaag het onderzoek die aan de absoluut noodzakelijke innovaties dragen, moet zich de voortreffelijkheid als voldoende niveau bepalen.
Om de markt en sociaal te verenigen, bedenken de economie moet volkomen nieuwe oplossingen, derhalve dat zij zich in de ruimte van de politiek en de cultuur beweegt.
Het identitaire potentieel en de stabiliserende capaciteit van de eenheidsmunt, die ethische gevolgen hebben, zijn beter aan te houden.
Uit juridisch oogpunt, vanaf de erkenning van het opmerkelijke bereikte resultaat dat het huidige stadium van de EU vertegenwoordigt, is het ontwerp naar een samenstelling die van het Europese politieke onderwerp de basis vormt, geaccidenteerd, want het gaat erom interne rechte créativement te harmoniseren, internationaal recht, Gemeenschapsrecht. Des te beter gekomen zijn de herkenbare tekens van de vorming, zoals een substraat, van een Europees maatschappelijk middenveld, van een demos van „anderen“ doet. Zij vertegenwoordigen een getuigenis van verdraagzaamheid en solidariteit tussen personen, maar ook tussen plaatselijke groepen, die een ziel helpen geven aan het lichaam – zonder aan verschillende ways of LIFE met hun traditionele kenmerken te treffen.
De overgang naar de unie van de Europeanen – en zelfs om verder voor te stellen – zal veel afhangen van de overeenkomst over een nieuw ontwikkelingsmodel, dat duurzaam anders gezegd is dat de economische groei aan de kwaliteit van het leven meet. Het gaat erom de bescherming van het milieu te binden aan de sociale vooruitgang in een participatieve logica, die een algemene inspanning op het gebied van bewustmaking vereist.
In het vooruitzicht van S.E.C., echter, zouden dit Europese worden, deze spanning naar de unie van de Europeanen, zich tot de politieke uiterste grenzen van de EU kunnen beperken, noch in zijn huidige configuratie, noch in die van een te verwachten toekomst. De gevoelens van discriminatie die men bij onderdanen van min of meer volgende of waarschijnlijke kandidaatlanden kan opmerken hebben geen enkele plaats om daar te bestaan of Europa wordt in zijn axiologiques grenzen overwogen. Voorts is het duidelijk dat de Unie een sterke aantrekkingsmacht als paspoort van democratie uitoefent. Verreweg meer dan nauwkeurig, wordt zij als de uitdrukking van de idealen waargenomen die het inspireren, als een gedroomd van vrijheid verwezenlijkt, als de entiteit, waar binnen de onopgeloste nationale problemen hun oplossing natuurlijk zullen vinden. In deze richting, heeft zij deugd van voorbeeld. Maar dit erfdeel van gedachte dat „européanité“ doet vertegenwoordigt verplichting te aanvaarden en om een overal, met een zeker en stevig zelf-bewustzijn, enerzijds, en in een geest van openheid te leven, anderzijds. Het uur is aan de echte dialoog, aan de dialoog die kost, zoals het altijd deze Vennootschap heeft opgehemeld, uitgestrekt tot andere beschavingen, in een wil van begrip en gebaseerd op de wederzijdse naleving.
„Voor een beleid van de mens“, werd dit huidige programma dat tijdens de Vijftigste verjaardag wordt uitgesproken, met zijn wezenlijk humanisme, in zijn voorbeeldige en welwillende herhaald, welwillende capaciteit voor iedereen en elke concrete situatie die moeten, die een individuele zowel collectieve verplichting vereist als.
Voor ideaal Europa, is er ontwaken en luistert. Reëel Europa is in werking. Als de cultuur oprichting van waarden is – het is de definitie waarin S.E.C zich heeft erkend – de politiek van de cultuur speelt een grote rol om, terwijl het erom gaat niet doorlopen trajecten te creëren, om nieuwe oplossingen, waar door de beweging mededelen tussen Europa van het idee en Europa van de feiten overeenstemmen, en dat uit te vinden zelfs wanneer het punt van convergentie tot in het oneindige wordt geplaatst. Een Cartesiaanse aanmoediging tot het vertrouwen in de kracht van de gedachte is te weten dat deze de vorm van kennis is, waaraan het onderwerp, zonder behoefte meteen al wordt gewaarborgd om het te zoeken.
De algemene Vergadering, in zijn XXVIe gewone vergadering, heeft bij acclamatie aan het internationale voorzitterschap de Mexicaanse schilder Raùl Anguiano gekozen. Het Maëstro tussen aldus, door naar het verleden terug te gaan, in het geslacht van Leopoldo Zea, Angelos Angelopoulos, Charles Percy Snow, Arnold Toynbee, LIDSTATEN W. Tillyard.
Algemene Vergadering 2005 | Internationaal centrum | Startpagina