Pers en slotverklaring
van de Uitvoerende raad
verenigd in Weimar en Iéna
van eerste op 4 juli 2004
De Uitvoerende raad van de Europese Samenleving van Cultuur is in Weimar en Iéna van eerste op 4 juli 2004, op de uitnodiging van „Europäisches Centrum für Innovationen“ en „Collegium Europaeum Jenense“ bijeengekomen. Het gaat om de eerste vergadering sinds de vernieuwing van de mandaten die door de algemene Vergadering in zijn XXVe gewone zitting (Roemenië 2003) wordt uitgevoerd. De samenkomst in Weimar heeft zich met de betekenis van een terugkeer na meer dan dertig jaar verrijkt. Dan hadden de werkzaamheden de richting en de intensiteit die het bewustzijn van de gemeten grenzen, in de wil gaf om ze terug te drijven, aangezien van de uit de weg geruimde hinderpalen, deze te wijten aan het lidmaatschap van twee gesloten en vijandige politieke en ideologische blokken is. Nu integendeel, heeft zij binnen hetzelfde systeem – nog dan min of meer verwezenlijkt – voor, in het lidmaatschap van een enig politiek onderwerp, voor verschillende, zelfs kunnen veel plaatsvinden zonder een munt te veranderen.
Volgens de gewoonte, werd de agenda in twee delen verdeeld, de een die voor de interne werkzaamheden zijn gereserveerd, de andere aan een algemeen debat over een thema van actualiteit.
Over het geheel genomen hebben de verslagen van de verschillende organen een dicht jaar van activiteit gedocumenteerd, waar alle institutionele plichten werden vervuld, van talrijke genomen initiatieven, op de gang van de voltallige zitting van Boekarest, gewijd aan het thema van „de cultuur en de culturen, in Europa en verder“, zitting waarvan de handelingen werden gepubliceerd en verspreid. Om de inventaris te onderstrepen tijdens de archieven van de Maatschappij, die aan de eisen van de voogdij beantwoordt en de mogelijkheden van het onderzoek verbetert.
- De manifestaties voor het Eeuwfeest van de geboorte van Umberto Campagnolo stichter van S.E.C., verbonden met de presentatie van een manuscript van 1943-44 op de Samenstelling d e hebben Europa, die zestig jaar wordt gepubliceerd, na, hun integratie in levendig van een debat van de grootste actualiteit toegelaten.
- Aan het hoofdstuk nationale Centra, in het bijzonder de aandacht heeft de toepassing van studies van de bronnen van de gedachte en van een kritische recapitulatie van de ontwikkelingen van de Maatschappij, in het idee, juist, van ressourcement van het vandaag getrokken. In verwante volgorde van bezorgdheid, werd hij sterk op het belang van een betere overdracht naar de buitenkant van het bericht van S.E.C gezien zijn mogelijkheden van zekere bijdrage tot de verwachtingen van het moment gewezen.
Richtlijnen voor de voltallige zitting van 2005 werden * gelegd, van nieuwe ontvangen toetreding.
Het contact met de Stad Weimar, hoge plaats van de Duitse en universele cultuur, is reëel, dank zij de configuratie van het programma geweest. Een bespreking over de problemen van de mededeling werd aan de Universiteit van Iéna aangeboden.
Geopenbaard de bedevaart aan Gedenkstätte Buchenwald die zich des te dan hij werd begeleid door een vroegere gevangene verstoort heeft : de hoofd artiest Jozef Szajna, huidige Voorzitter van ons Pools Centrum.
De levendigste beoordeling werd aan de collega’s van S.E.C uitgesproken. Christian W. Wolff en Martin Hermann voor de aangeboden gastvrijheid en de geproduceerde organisatie, die het voortreffelijke verloop van de zitting hebben toegelaten.
* Sindsdien, zijn de methodes vooruitgegaan : De zitting zal in Venetië, van 31 maart tot 3 april plaatsvinden.
De intereuropese dialoog van het Oosten westwaarts : nieuwe uitdagingen
Vanaf zijn begin, heeft de Europese Samenleving van Cultuur in de Oost-West dialoog erkend, die dan dreigde om zich te onderbreken, een primordiale taak voor de politiek van de cultuur. En wanneer, immers, het IJzeren gordijn en de muur het onzeker maakten en moeilijk, zij het noodzakelijker vond en er eraan wijdde meer bepaalde inspanningen.
Dit constante doel heeft echter aan nooit gebrek gehad om aan de premisses in hun veranderingen aangepast te worden, dat wil zeggen aan de eisen die veranderend met de weersontwikkeling – of die integendeel bleven dezelfde, ondanks de schijn gingen. Zijn de duidelijke periodes van de koude oorlog hier te vermelden als dooi, vreedzame coëxistentie, ontspanning.
In de ontwikkeling door de eeuwen heen, is het bewustzijn van verschillende inzet vroeg, van nog uitgebreidere inzet aan het licht gekomd, zoals zij zich met de verschijnselen van de mondialisering aftekenden. Zij heeft aan de ondervraging op de mogelijkheid van „een globale dialoog“ betrekking gehad.
Aan de bocht van de geschiedenis van de jaren 1989-90, zo goed benoemd die Wende, hield de Oost-West dialoog op met minderheids te zijn ; hij werd het feit eveneens van de politiek aan de gewone richting. Dan heeft S.E.C de noodzaak van het moment in zijn nauwgezette praktijk en zonder voorbehoud gekend, terwijl zijn principe niet meer had om verdedigd te worden.
Vandaag wordt de vraag nieuw voor het feit weer dat de Europese Unie voortaan een gebied van vijfentwintig landen bedekt, dat ze afgevaardigd van zijn Parlement de vertegenwoordigers van een bevolking zijn. van 450 miljoen personen.
De Europese Unie vertegenwoordigt waarschijnlijk een historische kans aan de buitengewone gevolgen, een garantie van vrede, anders absoluut, tenminste van een entiteit die misschien nooit eerst heeft bestaan. Waarom dan hebben zeggen wij, eerder dan „nieuwe kansen“ : „nieuwe uitdagingen“ ? Het debat heeft de gegrondheid ervan getoond. Eerst heeft het niet overbodig zelfs binnen de Maatschappij, geleken om met kracht de wezenlijke aard van zijn „européanité“ te herhalen. Op grond van deze, houdt de intereuropese dialoog nauwelijks verband met grenzen, noch oud, noch nieuw ; hij kent niet andere grens dan die van de Europese geest. Dat uitgesproken, is hij betroffen dat deze dialoog vandaag gepolariseerd door de vorming van de vergrote Europese Unie blijkt. Tegenover de goedkeuring, heeft hij er om, behalve het magma van de onverschilligheid, van de manifestaties van scepsis, van vrees rekening te houden, met weigeringen ; en eveneens van andere aandelen, van uitsluitingsgevoelens. De kritiek vindt een motivatie in wat als de ontoereikendheid van ideale ten opzichte van de berekeningen van politieke gelegenheid wordt gevoeld. Men heeft eveneens gesproken over het tekort van democratie, dit natuurlijk dat onophoudelijk en altijd ervoor zorgen te heroveren.
Opdat de kans dergelijk blijft en zich versterkt, wachten kolossale uitdagingen om verhoogd te zijn. Deze uitdagingen behoren tot het veld van de politiek van de cultuur. De politiek van de cultuur, waarvoor de cultuur zich functie van een geschiedenis doet die manifestatie van de menselijke geest is. Als men ermee instemt om voor de unie van vandaag I „beeld van het bouwterrein te lenen, ziet men een steiger die op de bodem wordt gelegd ; de bouw heeft zijn omtrekken, maar qu“ is hij van de stichtingen ? Een betere informatie over het project, hoewel vereist, zal niet voldoende zijn om ze te graven en om de robuuste grondslag ervan te waarborgen. Men moet daarvoor de deelname van de volkeren veroorzaken, van de personen. Gebouwd met de medewerking die van de Europeanen wordt overtuigd, zal zij zeker, duurzaam kunnen worden en de vorm aannemen die meer voornamelijk met de behoeften van het aanwezige historische moment zal overeenstemmen.
